30 kwietnia 2011 r. wieczorem w Rzymie (liturgicznie w Niedzielę Miłosierdzia Bożego) podczas rekolekcji kapłańskich, prowadzonych przez bp. Andrzeja Siemieniewskiego, delegata KEP ds. RRN, zredagowano pierwszą wersję tekstu pt. „Ruch Rodzin Nazaretańskich. Kim jesteśmy? Nasza tożsamość”. Tekst został poprawiony na spotkaniu Koordynacji Krajowej 7 maja 2011 r., a następnie rozesłany do konsultacji do moderatorów i animatorów diecezjalnych. Po uwzględnieniu różnych uwag został ostatecznie zatwierdzony w Zakroczymiu 21 maja 2011 r. podczas dni skupienia animatorów diecezjalnych w obecności ks. Pawła Gwiazdy, asystenta krajowego RRN. Poniżej prezentujemy ostateczną wersję.

RUCH RODZIN NAZARETAŃSKICH

 Wzorem dla nas jest życie Świętej Rodziny z Nazaretu, która uczy nas, że świętość realizuje się w codzienności przeżywanej z Bogiem i w braterskiej wspólnocie.

  1. Pragniemy, by centrum naszego życia stanowiła Eucharystia, w której dociera do nas i udziela się nam całe Boże życie. Częsty, a nawet codzienny, udział w Mszy św., adoracja Najświętszego Sakramentu oraz oczekiwanie na spotkanie z Chrystusem w Eucharystii mają nas prowadzić do eucharystycznego stylu życia.
  2. Ruch powstawał wokół konfesjonału. Mając świadomość potrzeby nieustannego nawracania się, korzystamy często, przynajmniej raz w miesiącu, z Sakramentu pokuty, który może przybrać formę stałego spowiednictwa. W miarę potrzeby duchowej istnieje też możliwość korzystania z kierownictwa duchowego.
  3. Podejmując wolę Zbawiciela zawartą w Testamencie z Krzyża wyrażoną słowami: ?Oto Matka twoja? (J 19,27), za przykładem św. Jana Apostoła, pragniemy żyć w komunii z Maryją i w tej komunii upatrujemy drogę do pełnego zjednoczenia z Chrystusem.
  4. Duchowość Ruchu czerpie inspiracje z duchowości karmelitańskiej, a zwłaszcza z ?małej drogi? św. Teresy od Dzieciątka Jezus, z duchowości św. Maksymiliana Marii Kolbego, z orędzia Bożego Miłosierdzia przekazanego przez św. Faustynę Kowalską, z przesłania Matki Bożej do św. Juana Diego oraz z nauczania bł. Jana Pawła II i jego osobistego zawierzenia się Maryi.
  5. Pragnienie życia duchowością Ruchu możemy potwierdzić przez złożenie Aktu oddania się Matce Bożej na wyłączną służbę Kościołowi, który zawiera w sobie istotę duchowości Ruchu.
  6. Misją Ruchu jest prowadzenie jego członków drogą życia wewnętrznego do świętości oraz aktywny udział w apostolskiej misji Kościoła, podejmując wezwanie do nowej ewangelizacji. Pomoc w dążeniu do świętości skierowana jest do osób wszystkich stanów, a zwłaszcza ku rodzinie.
  7. Kapłani posługujący w Ruchu tworzą wspólnotę kapłańską, która jest istotną pomocą w ich formacji duchowej.